Не бойся, што сум агорне,
Хмарамі бровы насупіць,
Не бойся, што комам у горле
Гора падчас падступіць...
Даверся таму неспакою,
Што не праходзіць з гадамі,
Што трапяткой ракою
Човен душы гайдае...
І стане ратункам страта:
Штодзённае далучэнне
Да хваляванняў брата —
Гаючае ачышчэнне...
Не бойся, што комам у горле
Чужая бяда падступіць.
Не бойся, што смутак агорне,
Хмарамі бровы насупіць...
Вядомага не разжоўвай,
Утульнай будзённасці бойся,
Здаволенасці ружовай
Бойся, як самазабойства.
* * *