Можаш сябе узвялічыць
Глоткай — крычы, крычы.
Пачуюць цябе і ўлічаць,
Залічаць у трубачы.
Натрэніруеш горла —
І будуць у ім грымець
То пералівы горна,
То пракурорская медзь.
Гарластых адно турбуе —
Толькі б у час акурат
Выскачыць на трыбуну,
Не прамаргаць парад.
Ды разрадзіць узрыўчатку
Добра вядомых слоў.
Крыкнуць «ура!» спачатку,
Каб потым крыкнуць «далоў!».
Зробіш ківок управа
У стоенай цішыні
І — зразумелая справа —
Адразу ўлева кіўні.
Наверх атрымаеш візу,
Падумаюць — з галавой!
А пра цябе знізу
Скажуць — наверсе свой...
І будзеш за службу глоткі
Узнагароджаны ты —
Выкрычыш добрыя сродкі
На лекі ад хрыпаты.
А нехта без слоўнага грому,
Зусім безыменны для мас,
З далоні, як з касмадрома,
Пускае ракеты на Марс.