Пярсцёнкам шлюбным сонца залатое
Упала і прапала ў моры гулкім.
Падзяка, ноч, табе хаця б за тое,
Што адарыла нас сваім прытулкам.
За шторай — шторм,
Манеўры хваль за шторай:
Уздым вады такі ўрачыста люты!
Здаецца, над аглушанай прасторай
Бабахаюць святочныя салюты.
Калышучы зару, што заўтра ўстане,
У пругкай і ласкавай непакоры
Бяссонна будзе біцца да світання
Прыбой у моры і ў маім пакоі.