Нібы з крышталю,
Сцены серабрацца,
І ледзь убачыш столь над галавой.
І вабяць зрок падземныя палацы
Сівою шматвяковаю красой.
Але ніколі ў гэтыя харомы
Не прагнулі сяліцца каралі.
Сюды калісь спускаўся люд бяздомны,
Што не знаходзіў месца на зямлі.