Уваходзяць, як законныя,
У кватэру жыхары.
Хто вы, хлопцы электронныя?
Вы рабы ці ўладары?
Горла — медная пасудзіна:
Заціхай у зале, шум!
Робат-лектар распаўсюджвае
Праграміраваны сум...
І з паставай незалежнаю
На нарадах — дай загад —
Рад узняць руку жалезную
Кожны робат-дэлегат.
У цікаўных шыі-хобаты,
Дзе ж такое ўбачыш ты:
Чалавека судзяць робаты
За злачынства дабраты...
Б’ём у ладкі мы з пашанаю:
Робат — гулкі вакаліст
Песеньку хрыпіць бляшаную,
Як заслужаны артыст...
Можа, я аб гэтым робаце
І апошні верш пішу?
Робаты, няўжо вы ўгробіце
Чалавечую душу?
* * *