Вітаюся з табою
На адлегласці,
Паціскаючы не руку,
А тэлефонную трубку.
Цалуюся з табой
На слове,
Якое адчайна вянчае
Паштоўкі мае.
Пацалункі мае папяровыя —
Папяровыя ружы.
Якія не пахнуць.
Ты ад мяне далёка,
Як зямля,
Якую адчуць не магу
На дотык,
Бо на яе гвалтоўна
Надзелі
Кашулю з бетону...
Мы гэтак далёка
З табою зайшлі,
Што на зямлі
Шукаю зямлі,
Хоць з векам маторным
Ужо не расстацца,
А трэба вяртацца...
Калодзеж, дай мне
Дзённых зор вядзерца:
Вяртаюся да рук,
Вяртаюся да губ,
Вяртаюся да сэрца.