На стале віно з выпадку свята,
І гасцей змяшчае ледзьве хата.
Толькі, дружа, твой бакал пусты.
Гарнітур, які нядаўна ты
На палучку першую прыпас,
Спісаны на тры гады ў запас.
Тры гады ні ўвечар і ні ў ранне
Ты не выйдзеш к любай на спатканне.
Ты пакінуў дом, сяброў па школе,
Ты —
Каб закаханыя жылі
Без разлук, пасля якіх ніколі
Не бывае стрэчы на зямлі...
Пільна я прыглядваюся ў далі
І не зводжу зроку ні на міг
З тых, што столькі радасцей укралі
У мяне і ў дружбакоў маіх.
І пакуль з-за мора — брэх шалёны,
Не здыму я з плеч сваіх пагоны.
І сягоння я
З выпадку свята
Не спяшу прылегчы адпачыць,
Я прачышчу ствол у аўтамата —
Хай блішчыць!