Трэск марозны ў цішыні
Як выбух.
Кожны дзень малюе нездарма
Лісце пальмаў на аконных шыбах
Наша летуценніца-зіма.
Як вуголлі, з Афрыкі студэнты
Экзатычна чыркаюць аб лёд.
З посвітам сшывае кантыненты
Срэбная іголка —
Самалёт.
Вуллем пчаліным крама з ранку —
Соты сонцаў свецяцца з акон.
Мараканскі пакаштуй лімон —
І адразу ўбачыш Касабланку...
* * *