Сталы і крэслы без змены стаяць,
Быццам кажуць, што людзі выйшлі,
Што вернуцца зараз, каб зноў распачаць
Каванне марксісцкай мыслі.
У Расіі рэакцыя, чорная ноч,
Ліквідатары кажуць: «Даволі!»
А тут у дыскусіі кожны ахвоч
Слухаць ленінскай волі.
І там, дзе столік упоперак стаў
Для канферэнцыі цэнтра ідэйнага,
За ім я ўбачыў, адразу пазнаў
Жывога, простага Леніна.
Ён пацірае сакратаўскі лоб,
У будучыню глядзіць...
Іх там у Празе ў пакоі было
З Леніным — дваццаць адзін.
Мы пахіляем галовы ў цішы
Над форумам спраў нятленных
І адносім з сабою ў нашай душы
Вобраз жывога Леніна.