Здаецца, чуў цябе у полі
Яшчэ маленькім пастушком,
Сярод бярозаў і таполяў
У песнях ранку над лужком.
Ішоў жыццёваю дарогай
І гэты скарб у сэрцы нёс
Сярод маны, няпраўды многай,
Чым так багаты быў наш лёс.
У вёсках цёмных і галодных,
Дзе панавала слота, гразь,
У бунце і жальбе народнай
Мы сустракаліся не раз.
Твае задумы над старонкай
Даўно шляхамі праляглі —
У шуме ніў, у ранках звонкіх,
У сказах роднае зямлі.