Хай бушуе прыбой за сцяною,
Рыбакі ўжо вярнуліся з мора,
Дык ласкаваю, цёплай струною
Няхай коклэ цяпер загавораць.
У рыбацкай прыцішанай хаце —
Твары добрыя ў ценях суровых,
І сямейкаю цешыцца маці,
І не хмурацца бацькавы бровы.
Пад рукою рыбачкі-нявесткі
Коклэ родныя сказы выводзяць,
І да сэрцаў чаканыя весткі
З даляў ветраных песняй прыходзяць.
І у зорным, абветраным прыску
Льюць задумныя, ціхія тоны...
А мне сняцца у хатнім зацішку
Беларускіх цымбал перазвоны...