Латышскія кветкі... І ты у калёрах.
Суровая сціпласць, усмешка ў вачах,
І ціхаю шчырасцю вочы гавораць
Аб нашых мінулых і сённяшніх днях.
Кветкі паднесла, раскошныя кветкі,
І я ўжо не чую, што шумна вакол,
Бо нехта па сэрцы мне гладзіць прыветны
Пад сонцам у бляску срабрыстых вянкоў.
Цябе я душою сваёй пазнаю,
Як роўную долю сваю...