Здаецца мне, што помню ўсё,—
Цябе, вялікі Ленінград,
Дзе новы час для ўсіх прыйшоў
Пад сцягам збройных барыкад.
Я там не быў, а помню ўсё,
Бо нёс у сэрцы з барацьбой
Той жэст, што ўсім навек прасцёр
Вялікі Ленін над табой.
Хоць Беларусь, мая зямля,
Была калісьці сіратой,—
Яна ў гісторыю прыйшла
Народнай ленінскай ступой.
У дні баёў, у дні трывог,
На акрываўленых шляхах
У дні грымучых перамог
Нам Ленінграда веяў сцяг.
Блакада... сцюжа і пажар —
Ўсёй лютай эпапеі шлях...
Нам не забыць тваіх ахвяр
Навек, бяссмертная зямля!