Пад зорным карагодам
Спеў льецца без канца:
«Нішто не загародзіць
Дарогу малайца!»
Ўжо ноч задумай лёгкай
Лягла на паплавы,
Байцы пайшлі далёка
Ў маўчанні баявым.
Гітары песні-зыкі...
Нашто ж прыгожа так?
Нашто у марах ціхіх
Гарыць ва ўсіх душа?
За хараство Краіны
Пайшлі байцы на бой,
За радасці Айчыны,
Сагрэтыя душой.
А песня ў карагодзе
Дрыжыць услед байцам:
«Нішто не загародзіць
Дарогу малайцам!»