Як шумела каласамі
Жыта на раўніне,
Наляцелі груганамі
Немцы на краіну.
Як прыціхнуў бор высокі
Пад варожай хмарай,
Запалалі нашы вёскі
У агні пажараў.
Забівалі каты дзетак,
Гналі люд ў няволю,
Быў патоптан наш палетак
Дзікаю ардою.
Выйшаў волат наш магутны
З пушчы на паляны,—
Ў бой вялікі з катам лютым
Выйшлі партызаны.
Доўга біліся, крывава
На зямлі забранай,
Лёг, распластаны ў няславе,
Вораг здратаваны.
Зарунела ў вольным полі
Залатое жыта,
Немцу тут не быць ніколі —
Кат ляжыць забіты.