Цёмная ноч агарнула
Пушчы, дарогі, палі,
Але нідзе не заснула
Нічога на роднай зямлі.
Там па лясах непраходных
З позняй да ранняй зары
Полымя мсціўцаў народных
Помстай вялікай гарыць.
Слухайце, пушчы, паляны,—
Тупаты ног паплылі;
Гэта ідуць партызаны,
Сыны беларускай зямлі.
Туліцца вораг агідны,
Туліцца немец, як звер,
Ноч для яго — гэта гібель,
Ноч для яго — гэта смерць.
Кроўю заплыўшыя хмары
Стынуць над краем руін,—
Гэта палаюць пажары
Ў бунце народнай крыві.
За папялішчы, за раны
Слухайце ўзрывы ўдалі,—
Помсціць пайшлі партызаны,
Сыны беларускай зямлі.
Мацеры нашы і дзеці...
Нам не забыцца пра іх...
Знішчым заразу на свеце,
Прыкончым фашыстаў усіх.
Ў помсце святой і магутнай
Выкаваць волі зару
Ўзняўся народ беларускі
За родны свой край — Беларусь.
Пушчай, дарогай, палянай
Рэха удараў грыміць;
Гэта ідуць партызаны —
З боем па роднай зямлі.