Займалася Кастрычніка світанне,
Чырвонай паласой дрыжала на Няве,
І чула цішыня, як пад зарой плыве
«Аўрора»... затаіўшы грознае дыханне.
І свет стары прыціх, бы чуючы кананне...
Вось зараз загрыміць, маланкай ажыве
Прастор пад хмарамі, сігналам даль парве,
Узрушыць вуліцы і плошчы хваляваннем.
Пароль рабочым і салдатам дадзен...
Буржуазія стане на калені —
Палкі ўжо рушылі ў туманным Петраградзе,
А побач ходзяць, тулячыся, цені...
І грымнуў залп... Агністай праўдзе
Руку прасцёр натхнёны Ленін...