Зеленню шчаслівы,
Сонцам край уцешан.
Восенню маўклівай
Дагарае снежань.
Сонечнае мора
Лашчыць бераг ціхі,
І чутны з прастору
Хваль марскіх уздыхі.
У ліловай дымцы
Горы анямелі,
І з іх снежнай беллю
Хоча сонца зліцца.
О Каўказ, табою
Я не надзіўлюся.
Хоць нашу з сабою
Песні Беларусі!