* * *
Хадзіў я па лесе і сведчу:
Ад звонкіх аглух галасоў.
На соснах зялёныя свечкі
Зарніцай запалены зноў.
Ды што старасвецкія свечкі!
Інакшы агонь той лясны:
Бушуе зялёная вечнасць,
Бясконцасць жыцця і вясны.
Не любіць жыццё аднастайнасці,
А прагне штодня навізны.
І цёплыя фарбы вясны —
На змену сцюдзёнай крыштальнасці...
Вясна пачынаецца з мод,
Шаўковым павеяла шэлестам.
І самы занудлівы жмот
На плацце адно раскашэліцца.
А кветкі ідуць нарасхват:
Усюды вяселлі, заручыны.
І дзецьмі засыпаны сад —
Усе каруселі раскручаны.
І новы заселены дом —
Вясёлая, добрая тэма.
І ластаўкі селі радком
На тэлевізійных антэнах.
1974