epub
 
падключыць
слоўнікі

Пімен Панчанка

Край паэтаў

Добра ведаюць усе амаль з маленства,

Што паэтаў нараджаюць пад Смаленскам,

 

Ля падножжа Арарата і ў Сібіры,

І на землях Руставелі і Сабіра,

 

Над Дняпром, дзе нешта п’юць з пякучым перцам,

І на Балтыцы, дзе людзі з мужным сэрцам.

 

Часам іх знаходзяць у Разані,

А яшчэ жывуць паэты ў Дагестане...

 

Ёсць яшчэ адзін куточак запаветны,

Дзе растуць, нібы грыбы, здаўна паэты.

 

Там зязюлямі завуцца ўсе кукушкі,

Гэтым краем з Кішынёва ехаў Пушкін.

 

Там прыгонных шмат паэтаў замарылі,

Там Міцкевіч закахаўся ў Марылю.

 

І Тарас у Пецярбург ішоў праз слёзы,

На яго шляху журыліся бярозы...

 

З той пары там песняроў — нібыта маку,

Аж статыстыка дае ў падліках маху.

 

Край чаромхі і чабору, край прасторны,

Дзе і крытыкі вядуць сябе прыстойна.

 

Там маланкі аб дубы ламаюць коп’і,

Выдаўцы там не бяруць у рот ні кроплі.

 

Смела дзятлы пішуць вершы на бяросце,

Не вылазяць з-за стала па тыдню госці,

 

Бо у возеры вугры,

А стронга ў рэчцы.

Там машыны з канюшынай не у спрэчцы;

 

І з барамі ўсе заводы добра дружаць;

І салдат на службе служыць, а не тужыць,

 

Бо красуня перад ім не задаецца...

Там зубрыная гарэлка прадаецца,

 

А частуюць там гасцей баравікамі.

Самагонку п’юць паціху толькі самі.

 

Там чарнічныя ўсе ночы,

Сунічныя ранкі,

Там народ найболей любіць вершы Янкі.

 

Там дзяўчаты носяць белыя панчошкі,

Сто разоў цалуюць там і яшчэ трошкі.

 

Дзе ж той край залатакосы, край зялёны —

Рык ласіны,

Звон пчаліны,

Мора лёну?

 

Там, дзе Свіцязь, там, дзе Прыпяць і Ясельда,

Дзе танцуюць пад цымбалы на вяселлях;

 

Дзе жанчына, сінявокая і ласкавая,

Звонка чаравічкамі паляскавала.

1963


1963

Тэкст падаецца паводле выдання: Панчанка П. Збор твораў: У 4-х т. Т. 3. Вершы 1963-1981 гг. - Мн.: Маст. літ., 1982. - 351 с.
Крыніца: скан