Я сэрцам у горах,
Я сэрцам на волі.
Я сэрцам у горах -
Не ў лузе, не ў полі.
Я сэрцам у горах,
Дзе казулі, алені,
Дзе лунаюць заўжды
Мае летуценні.
Гэй, бывайце, узгоркі
Паўночнай краіны -
Радзімы гаэлаў
І мужнай радзіны.
У якія б вандроўкі
Мяне лёс ні кідаў -
За горную Скотыю
Ўсё б я аддаў.
Гэй, бывайце, вяршыні
У белых уборах,
Бывайце, рачулкі
Ў зялёных прасторах;
Лёс мой родны, бывай,
Мяне болей не ўбачыш.
Бывай, вадаспад!
Што ты, любы, мой, плачаш?..