Я люблю, як бяжыць снегавая вада
Па разорах усіх, каляінах,
І гатоў нават песню складаць
Залатым веснавым ручаінам.
Я люблю,
Як рака ў хвалях грозных бурліць
І грукоча аб скалы ў страмнінах,
Як ад чыстых струменяў зямлі
У калодзежы поўны дзядзінец.
Я крыніц ключавых булькаценне люблю,
У імклівасці іх — сілу бачу...
Мо таму яшчэ больш не цярплю
Я балотнай вады, стаячай.