У мяне растуць гады,
будзе і сямнаццаць.
Працаваць пайсці куды,
чым займацца?
Скрозь патрэбныя майстры -
цесляры і сталяры.
Я сякеру у руку,
у другую - гэбля:
вось вам мост
цераз раку,
вось вам мэбля.
Загадзя яно відно,
калі цяміш трошкі.
Выбірай бервяно
і пілуй на дошкі.
На ўвесь голас загула
вясёлая піла.
На зямлю з-пад пілкі
сыплюцца апілкі.
Я шархабель вазьму,
дошку агаблюю.
Калі трэба каму -
мігам зраблю я.
Час на працы марна
траціць не хачу.
На станку такарным
ножку абтачу.
За адну хвілінку
змайструю скрынку.
Шафу,
крэслы,
стролікі -
глядзі, гатовых столькі!
Добра сталяру,
лепей - інжынеру.
Калі я гавару,
значыць цвёрда веру.
Я адразу вам чарчу
дом такі, які хачу.
Гляньце, на паперы
гатовы ўжо будынак -
гатовы вокны, дзверы
і нават комін з дымам!
Вось зялёная алея,
вось галоўны фасад.
Хто ні гляне - зразумее,
дзе фантан, а дзе сад.
План гатоў, была б ахвота -
знойдзецца для ўсіх работа.
З раніцы і да змяркання
гул стаіць на рыштаванні.
Лёгка з работкай
спраўляецца лябёдка,
цэглу старанна
падносяць краны.
Толькі знай - укладай,
спрытна кельмаю раўняй.
Вось вам і гатовы
дом шматпавярховы.
Сцелем па даху
звонкую бляху.
Паглядзіце, як жывём,
як нам сонца свеціць.
Вось які наш новы дом -
самы лепшы ў свеце!
Дабрыня інжынеру,
яшчэ лепей - урачу.
Хіба хто мне не паверыць,
што дзяцей лячыць хачу?
Прыеду да Пеці,
Прыеду да Боры.
- Добры дзень, дзеці,
хто ў вас хворы?
Адкрывайце раток!
Ці баліць жываток?
Не пакрыўджуся - прывык:
пакажыце мне язык!
Пастаўце градуснік
сабе пад пашкі, дзеткі...
Глытаюць дзеці радасна
усе мае таблеткі,
лыжачкаю п'юць мікстуру,
мераюць тэмпературу.
-Чай з малінай вам папіць бы,
паляжаць гадзіны дзве,
і тады ў вас да жаніцьбы
ўсё як бачыш зажыве!..
Дабрыня ўрачу,
лепей - рабочым.
Я ў рабочыя хачу,
і дружок мой хоча.
Чуеце, яшчэ здалёк
кліча на завод гудок?
Не марудзь, дружа,
выходзь адразу.
Што адзін не здужае -
здужаем разам.
Адважна рэжам,
кроім жалеза,
волава плавім,
машынамі правім.
Іскры
з-пад молата
пырскаюць золатам.
Рэйкі пад ножнамі
травою гнуцца -
ёсць тут кожнаму
дзе разгарнуцца.
Бяру абрубак,
рублю гайку,
а ты шрубу
хутчэй давай-тка.
Умее
канвеер -
кіруе слаўна.
Упраўна
і вёртка
працуе зборка.
Восі,
улазьце
ў калёсы
высозныя -
змацуем часці
паравозныя.
Там - дым,
тут - гром,
сюды, сюды,
магутны дом!
І выкаціўся
паравоз
і нас,
і вас
панёс,
павёз.
На заводзе любата,
лепей - у трамваі.
За кандуктара стаць
я жаданне маю.
Сумку на плячо
надзень
і катайся
цэлы дзень!
- Дарослыя і дзеці,
бярыце білецікі.
Пакуль не позна -
выбірайце розныя:
сінія,
зялёныя,
блакітныя,
чырвоныя.
Па рэйках качу
да самага лесу,
далей не хачу,
тутака злезу.
Кандуктару дабрыня,
лепей - шафёру.
Я не страчу марна дня
са сваім маторам.
Шуршыць
машына
па шашы -
калі ласка, малышы!
Каму ў цырк,
каму ў кіно -
ўсе сядайце заадно!
Паддам газу -
завязу адразу.
У нас парадак строгі -
даём гудок:
"Сыдзі з дарогі
набок, браток!"
Быць шафёрам любата,
яшчэ лепш - пілотам.
Я хачу пілотам стаць,
правіць самалётам.
Наліваю ў бак бензін,
заводжу прапелер.
Самалёт, вязі -
пасажыры селі.
Падымі ты нас, матор,
аж да самых дальніх зор!
Прабіваю
хмару з градам,
прыбываю
па раскладу.
Палёт завершан,
спускаю лесвіцу.
Прыпынак першы -
Сыходжу на Месяцы!
Любата пілоту,
лепей - мараку.
З вялікай ахвотай
пайду я на раку,
а потым і на мора,
і на акіян.
Абдумаў яшчэ ўчора
я свой дакладны план.
У мяне ўжо ёсць цяльняшка,
шапка ёсць без казырка.
Ведаю, што будзе цяжка,
ды не стоміцца рука.
На рэях і па мачце
карабкаюся кошкай.
Дарэмна, хвалі, скачаце
злоснаю дарожкай.
Не здамся вам на волю
і вашых крыўд не змоўчу,
вазьму Паўднёвы полюс,
Паўночны - гэта точна.
Бачыш, працы -
колькі хочаш!
Хіба адзін зраблю я?
Разбягаюцца аж вочы -
выбірай
сабе
любую!