Гэй, дарогу, гэй, шырэй,
Лес густы, высокі -
На машыне верабей
Едзе да сарокі.
У пагонах, у шнурах,
У шпорах са звонам,
Белабока толькі: - Ах! -
Сказала з паклонам.
- Калі ласка, ваша чэсць.
Я даўно чакала.
Запрашаю за стол сесць
Госця-генерала.
Налучыўся тут мядзведзь
На такое дзіва.
- Цьфу, няма на што глядзець! -
І ўсміхнуўся крыва.
Усхапіўся верабей,
Адважны задзіра,
Як падыме крык: - Не смей
Зневажаць мундзіра!
Загрудкі мядзведзя - цап:
- Ведай, з кім заняўся!
Ледзьве з вераб'ёвых лап
Мішка ўратаваўся.
1962