Нара мае свой нораў
І ныраючы ў зямлю
Нара не баіцца згубіцца ў цемры
Яна жыве цемрай
І не наракае на свой лёс
І хто трапляе ў нару
Той робіцца ці яе гаспадаром
Ці яе смяротнікам
І жыве ў нары крот
Які не бачыць
Але які марыць жаніцца
На Дзюймовачцы
Нара гэта змяя
Якая з'ела сама сябе
Нара гэта шлях
Які я не магу прайсці
Не стаўшы слімаком