Нож ляжыць на стале і свеціцца
Як абламанае вастрыё маланкі
Нож пераразае вяроўкі
І дае волю
Нож пераразае горла
І забірае жыццё
Нож вечны раб
Якому няма чаго губляць
Акрамя сваёй вастрыні
Нож баіцца адзіноты
Яна можа яго з'есці
Нож спакушае вар'ята
І палохае баязліўца
Але цяпер ён ляжыць на стале
На якім у крышталёвай вазе
Як у вечным лёдзе
Памірае чырвоная ружа