Шмат цяжкіх нягод давядзецца яшчэ пераадолець беларускаму народу...
Кілім-самалёт ідзе на пасадку.
Вось і скончылася наша падарожжа ў мінулае!
Дзіўныя карціны былога жыцця народа, вобразы прыгнёту і пакут, цяжкай працы і гераічнага змагання прайшлі перад нашымі вачамі. Прайшлі і адышлі ў нябыт, як сон, зніклі ў віры гісторыі.
Мы зноў у нашай эпосе. Як добра, што мы вярнуліся! Тут усё нам так блізка, знаёма, зразумела.
Чароўны кілім-самалёт саслужыў нам добрую службу, але ўсяму свой час. Для другой паловы дваццатага стагоддзя кілім як сродак перасоўвання, мабыць, ужо і не вельмі падыходзіць. Цяпер да нашых паслуг столькі разнастайных відаў сучаснага транспарту!
Бывай, наш слаўны, цудоўны кілім! Вяртайся ў свае казкі, а мы пачнём новае падарожжа.
Падарожжа ў сучасную Беларусь.