Ззяе між палёў шырокіх.
Вунь плыве ён!.. Слаўся, Дон!
Ад сыноў тваіх далёкіх
Я прывёз табе паклон.
Як праслаўленага брата
Знаюць рэкі ціхі Дон;
Ад Аракса і Еўфрата
Я прывёз табе паклон.
Адпачыўшы ад пагоні,
Чуючы зямлю сваю,
П'юць ужо данскія коні
Арпачайскую брую.
Падрыхтуй жа, Дон празрысты,
Для наезнікаў сваіх
Сок гарачы і бруісты
Вінаграднікаў тваіх.
1829
Каментары
Арпачай - памежная рака, што падзяляла Расію і Турцыю. Гаворка ідзе пра вяртанне на радзіму войскаў, якія прымалі ўдзел у турэцкай кампаніі 1829 г.
Пераклад друкаваўся:
Полымя. 1949, № 6.
Танк М. Зб. тв.: У 6 т. Т. 5. Мн., 1980.
На зорных шляхах: Пераклады М. Танка. Мн., 1991.
Пушкін А. С. Выбр. тв.: У 2 т. Т. 1. Мн., 1993.