Што змоўк наш раскацісты бас?
Грыміце, вакхальныя спевы!
Хай вабяць пяшчотныя дзевы
І юныя жонкі каханыя нас!
Гэй, шклянку паўней налівайце!
На звонкае дно
Ў густое віно
Таемны пярсцёнак кідайце!
Узнімем бакалы і зрушым іх разам!
Няхай жывуць музы, няхай жыве розум!
Ты, сонца святое, гары!
Як гэта лампада бляднее
Прад золакам ясным ўгары,
Так мудрасць ілжывае гасне і тлее
Прад мудрасцю сонца: ў ім фальшу няма.
Няхай жыве сонца, і згіне хай цьма!