Не стойце маўкліва пры нашых магілах!
Мы — песня, якой нават смерць не забіла,
Мы — памяць аб слаўным мінулым краіны,
Што крылы дала нам з размахам арліным,
Мы — дзень ваш сягонняшні, рупны, гарачы,
Якому пад сілу любыя задачы.
Зірніце, якое навокал прыволле!
Народ яго вырваў з крывавай няволі.
Ніхто, нават дзеці, не ведалі страху —
Паролі фашыстаў з-пад роднага даху.
На роднай зямлі, як былінныя воі,
За праўду сваю мы стаялі гарою.
Няхай не заўсёды вятры нам спрыялі.
Няхай не пазбеглі мы страшных баталій —
Зноў сонца праз вокны глядзіць вам у хаты
І хлопцы падснежнікі носяць дзяўчатам.
Мы. бачым і чуем — зямля не пустуе,
І пільна на ёй кожны колас вартуем.
Хто ў брацкай магіле, хто ў бронзе адліты
Стаіць на шляху з галавой непакрытай.
Такая ўжо наша салдацкая доля —
Пастоў гэтых мы не пакінем ніколі...
...Не стойце маўкліва пры нашых магілах,
Мы — песня, якой нават смерць не забіла.