Смяецца Нарач — сёння зноў
Рыбак не там закінуў снасці —
Маторка з невадам яго
Ля берагоў шукае шчасця.
Ды хвалі ў ранішнім пяску
Зацерлі след юнацкай мары.
Дарэмна позіркам хлапец
Усю аколіцу абшарыў.
Дзяўчына клікала — не чуў:
Лускою хваль пакрыўся плёс,
І вецер лодку рыбака
На выглыб з песняю панёс.
Там надвячоркам маладзік
Закіне залатыя снасці...
Смяецца Нарач — зноў рыбак
Не ў тым баку шукае шчасця.