Падстрэлены Арол упаў на Пугача,
Што нешта смачнае кляваў каля карча:
— Дапамажы, браток! Хачу яшчэ пажыць...
— Ты гэта тым, з кім сябраваў, скажы,—
Панурыўся Пугач і растапырыў крылы,
Гатовы паказаць Арлу свой гнеў і сілу
Ды клюнуць у каршэнь,
каб больш не ачуняў.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Для Пугача і сметнік вышыня,
Калі адчуе, што адным ударам
Ён можа даканаць сваю ахвяру.