Трубіў алень, трубіў вясну,
Біў капытом на ўзлессі,
Каб май у горах не заснуў,
П’яны ад хмельных песень.
У паядынках за яго
Алень не ведаў страху,
Насіўся з ветрам наўздагон,
Лясных палохаў птахаў,
Пакуль насустрач браканьер
Не выпусціў маланку.
Палёг над рэчкаю аер,
Хаваючы падранка.
Свінец асілка не зваліў —
У лес ён сцежку торыў.
...Крывёю значыла палі
Вясна на касагоры.