Стаіць ён на варце, і плюшчацца вочы,
А цела хацела б пайсці на спакой,
Заснулі бажання, нічога не хоча,
Не можа крануці рукой.
Тры месяцы з дому... Сабраўся ад жніва,
З народам паходам пайшоў ваяваць...
Успомніцца часам — як там, ці жывы?
А хто дапамог ім звазіць, паараць?
Тры месяцы з дому... Акопы, атакі,
Гарматы, гранаты і тысячы куль...
А як там у хаце мае небаракі,—
Ніякае звесткі адтуль?
Каруся адна... Ці памогуць суседзі?
А хіба ж маглі бы іначай зрабіць?!
Бо маюць жа сэрца, і ён, як прыедзе,
Здалее за ўсё і усім адплаціць.
Суседзі памогуць!.. Што ж дзеецца ў вёсцы?
Ці спорны, ці чорны удаўся там год?
Якое надвор’е, ці снег, ці марозцы,
Ці, можа, завеі? Які ж умалот?
Стаіць ён, вартуе, зліпаюцца вочы,
І цела хацела б спакою, заснуць...
А сэрца спакою не знае, не хоча,
А думкі ад варты лятуць ды лятуць!