Шчаслівы той,
Каму здаецца,
Што з доляй злой
Ён размінецца...
Што шчасця мець
Хвіліну будзе,
Што будзе пець,
Што зло забудзе...
Шчаслівы той,
Каму надзея
Хаця парой
Ўдалі яснее
І за сабой
Яго вядзе...
Шчаслівы той,
Хто верыць-йдзе...
Шчаслівы ён,
Шчасліў-шчаслівы,
Хоць нават сон
Жыцця фальшывы
Пасля загіне
І расплывецца,—
Ён ў магіліне
Ужо апынецца,
Пражыўшы век
Ахвяр цярпення —
Адвечны здзек
Пад шчасця ценьмі...
І не зазнаўшы
Тых мук распачы,
Хто, ўсё згубіўшы,
Ужо й не плача...
Бо і не можа:
Згубіў надзею...
Азвацца — «Божа!»
Нават не смее...
Шчаслівы той,
Каму здаецца,
Што з доляй злой
Ён размінецца!..