Я не хачу развітвацца з табою —
Яшчэ ў запасе вечнасць ёсць у нас.
Яшчэ трубач-гарніст не граў адбою,
Імя якому — беззваротны час.
Яшчэ над толькі скошанай травою
Пах канюшыны ў лузе не ачах,
Яшчэ жыццё падорыць нам з табою
Цуд не адзін на радасць ці адчай.
Дзве кроплі мы ў бясконцым акіяне.
Мы — людзі. Мы жывем сярод людзей.
І навальнічным подыхам падзей
Нас ахінае часу хваляванне.
Пакуль жывем — мы пад крылом надзей
Да самага апошняга дыхання.