Капай глыбей, капай смялей, лапата,
Дакопвай жудасць праўды да канца!
Што можа быць страшней за Курапаты,
Страшней, чым кроў і попел Трасцянца?!
Тут свой свайму, зямляк ці брат сабрату
Не шкадаваў смяротнага свінца.
У рукі ўклаў ім «геній» канапаты
Сякеру ката, а не штых байца!
Мінуўшчыны нямазанае кола,
На павароце часу не рыпі!
Не дай наш боль чыноўнае назоле
У папяровым моры утапіць.
Галовы моўчкі пасхіляйма долу,—
На нас глядзяць з дакорам чарапы!
1991