Сучаснікі мае,
Сябры ў жыцці і працы,
З кім дружбу, хлеб і соль
Дзялілі ўсе гады,
З кім да крутых вяршынь
Мы здолелі падняцца,—
Зірніце, дзень які
Сягоння малады!
Паснулі дрэў рады
У срэбранай адзежы,
Ляціць крыштальны пух
З заінеўшых галін,
З усходу вецер дзьме
Такі празрысты й свежы —
Цудоўнае надвор’е
Сёння на зямлі!
Ашаламіўшы свет
У зорачным суквецці
Стварэннем рук людскіх,
Планета чэрціць шлях!
І здзіўлена глядзіць
З надзеяй чалавецтва
На вежы і муры
Зубчастага Крамля.
Усё, што ўчора нам
Здавалася нязвычным,
Рэальнасцю жывой
З лятункаў паўстае.
Якое шчасце знаць,
Што ў век камуністычны
Мы робім новы крок,
Сучаснікі мае!
Усё, чым мы жывём,
Усё, чым мы багаты —
Лясы заводскіх труб,
Палёў зялёны шум,—
Нам партыя дала,
Рабочым і аратым,
Яна ўдыхнула ў нас
Гарачую душу!
Нам партыя дала
Жывы і смелы розум,
І дум высокі ўзлёт,
І веліч ясных мэт,
І зброю, каб суняць
Варожую пагрозу,
І сілу, каб за мір
Змагаўся мірны свет!
Нам партыя дала
Для будучыні крылы,
Вачам — арліны зрок,
Рукам — размах работ,
Вялікую любоў
У сэрцы пасяліла
К Радзіме, што павек
З’яднала ўвесь народ!
Нас партыя вядзе
Удаль, дзе пунсавее
Світанне камунізма
Сонечным святлом...
Таму свой светлы лёс,
І ясныя надзеі,
І шчасце на зямлі
Мы партыяй завём!
1959