Напоўнены свет
Шапаценнем няўлоўным,
І музыкай гукаў,
І ласкавым ветрам,
І сінню,
І шчэбетам рознагалосым,
І той адраджэння зямнога
Няўяўнай салодкаю мукай,
Што з тонкіх сцяблінак
Узросціць
Налітае сонцам калоссе.
Пануе вясна —
Наша мілая,
Наша пявучая госця —
Над парнай раллёю,
Кранутай
Празрыстай і лёгкай смугою,
Дзе творацца
Тайныя цуды жыцця,
Дзе пара маладосці
Вяртаецца зноў да цябе,
Напаўняючы кроў неспакоем.
Пануе вясна —
Над усім і ва ўсім:
Над сагрэтаю глебай,
Над морам зялёных лясоў,
Над квадратамі
Новых кварталаў,
Вясна пакарэння
Зямным чалавекам
Глыбіннага неба,
Вясна пакарэння
Людзьмі
Некранутай цаліннае далі.
Ступае вясна па зямлі,
Непакоіць,
Трывожыць
І будзіць
Крывёю Лумумбы,
В’етнама ахвярамі,
Голасам Кастра:
Выпроствайце плечы,
Крышыце няволю,
Працоўныя людзі,—
Зямлю хай усцелюць
Не вашы,
А наймітаў косці
І ржавыя каскі!
Растаў красавік,
Палымнее усход
Светла-алай зарою,
Зямлі маладосць
Разганяе барвяны туман ліхалеццяў,
Дзень новых здзяйсненняў,
Грыміць над прасторай зямною
Магутным яднаннем,
Прадвеснікам мудрым
Вясны чалавецтва!
1961