У кіпці зла не аддадзім душы,
Хоць вісне чорных змоў цяжкая навісь.
Мы дабратой залішняю грашым,
Яна ж гадуе нечую нянавісць.
Час кліча нас падпал вайны тушыць,
Каб не чадзіла дыму-гару намець,
Час кліча нас атрутны зман глушыць
Тых, хто з кароткай хвалі дзесь гугнявіць;
Хто ўсё хлуснёй атручвае кругом,
Хто чэрціць чорны цень крылом злавесным,
Шлючы «фантом» на чыйсьці мірны дом.
Дзень гневу блізак.
Дзесь з трушчобаў цесных
З саванаў, джунгляў рушыць напралом
Суровы гул яго астатняй песні!