Хвалёнае хваліць, а зганенае ганіць
Як часта любім мы, хоць, праўда, і не ўсе.
Не цяжка караціць скарочаную памяць,
Хаця і ў шкодзе сам, як конь той у аўсе.
Наскуб цытатак пук, аздобіў пустазеллем,
І трушанка (дакладней — слоўны камбікорм!)
Гатовая. Хрумсці. Ямеля ж сабе меле,
Аж пыл у вочы праўдзе б’е наперакор!
Цяпер футбол трывала ўсюды ўбіўся ў моду,
У форварды пралез — дык забівай галы!
Не здатны ж, дык не псуй спартыўную пароду!
Так і у нас. Ірві з крытычнага гароду
Сарняк пусты, бо там, дзе корань скрозь гнілы,
Не густа набярэш разумных думак мёду!