Хіба ж можна сонца рух спыніць?
Часу вечны бег спыніць ці ж можна?
Так вясна, не знаючы граніц,
Па зямлі ідзе непераможна.
Веку рабства так ідзе канец,
У агні змагання ўся планета.
Вось чаму савецкі пасланец —
Госць жаданы простым людзям свету.
Праз агонь і смерць, праз дым і кроў
Рвецца сталь іржавых ланцугоў,
Будучыня свеціць Чалавеку.
Гэта з вамі, люд мацерыкоў,
Мовай праўды, мовай простых слоў
Размаўляе сёння мудрасць веку!