Не ў радасць старасць, як там ні круці,
Хоць б’е падчас нячысцік пад рабрыну,
Ды не ўзляцець увысь, не паплысці —
Праезд надзейны ў транспарце айчынным.
Хоць дух бунтоўны ў жылах не аціх,
Ды не завабіць прагай далячыняў.
Сляды юнацтва, памяць, замяці —
Праходзіць міма не мая жанчына!
Яна знянацку не мяне пратне,
Як бліскавіца, ўсмешкай белазубай,
І не мае пачуцці скалане,
Той позірк, што штурхае і на згубу...
Як позна нам становіцца відней,
Што ява з марай у нявечным шлюбе!