Свая пара ўсяму. Свая пара
Зялёнай рамантычнай маладосці,
Што, ветразі падставіўшы вятрам,
Шукае у ружовых далях штосьці.
Свая пара ўсяму. Свая пара
Вандроўкам па заснежанай Сібіры,
Гаворкам задушэўным ля кастра
І птаха пералёту ў цёплы вырай.
Свая пара ўсяму. Свая пара
Ўспамінам пра ваенныя дарогі,
І смутку па загубленых сябрах,
І радасцям вялікай перамогі.
Свая пара ўсяму. Свая пара
Хвіліне найшчасліўшай незваротнай,
Калі старое прэч ідзе з двара,
Каб поваму пастукацца у вокны.
Свая пара ўсяму. Свая пара
Ўзысці на запаветныя вяршыні,
Каб сцяўшы дух зірнуць, як лье зара
Спакой і сон на мірныя хаціны.
Свая пара ўсяму. Свая пара
Дайсці да нешматлюднага паўстанку
І думаць, што вячэрняя зара
Бок адваротны алага світанку.
1971