Не проціборствуй часу. Варты жалю,
Хто спрэчку з ім бяздумна распачне.
Што прошласць? Пыл вякоў, іржа скрыжаляў
І продкаў косці ў бездані на дне?
Што час? Дзевяты вал? Цунамі хвалі?
Разгул стыхій, што ўсё жывое гне?
Расколатыя перунамі далі?
І злілавелы сполахамі снег?
Не! Час — твой лёс, твой подзвіг непрыкметны.
Не проціборства — еднасці хаўрус,
І вечны рух да грані запаветнай,
У свет надзей нязбытных і спакус.
Вітаю век ядра і рух ракетны,
Касмічнай эры мірную зару!