На золку ў Крупках цішыня.
Над рэчкай вецер дрэмле ў соснах.
А хлопцам сніцца вышыня.
У снах штурмуюць хлопцы космас.
І не бяда, што іх пакуль
не залічылі ў экіпажы.
Ад спраў сапраўдных
не ўбаку
яны растуць. І час пакажа.
Хаця лятаюць толькі ў снах,
не вяне мара і спрасонку...
Адкрыўся, знаюць, зорны шлях
адсюль Валодзю Кавалёнку.