Паверылася ў верасні,
што зноў сустрэў вясну.
Здалося, шчасце вернецца,
падобна сну.
Падобна сну,
што некалі
ўжо сніўся мне.
Снягі сплывалі рэкамі
зусім не ў сне.
Была не сном, а яваю
пачуццяў навіна.
Яскравая,
ласкавая
ішла вясна.
Я ведаю, здараецца:
сон з явай — ва ўнісон.
Чаму ж не паўтараецца
даўнейшы сон?
А дні за днямі гоняцца.
Супынку ім няма.
І сон не ў сон — бяссонніца.
І хутка ўжо зіма.