а нас у тэтрах-кіно прывучылі
што ўсё неўсур’ёз
бо потым на авансцэне дзяўчына
без крыку і сьлёз
хвілінай паверыш што шчасна жывецца
на гэтай зямлі
а потым – сьвятло
і часовае месца
ізноў здабылі
і скрозь мітусьня і не ўгледзіш прычыны
прайшло – не было
ці гэтакім чынам ад нас адключылі
сьвятое сьвятло?