а сонца і праўда жар-птушкай садзіцца
агонь запаліўшы за гаем далёкім
над дзедавай дзесьці забытай сядзібай
заходу віхор пад чужынцаў аблокі
так вечар дазволіць абсяг расьпячатаць
дзе я хлапчуком
мама зноў маладзіцай
паэзіі толькі дзіцячы пачатак
што сонца за гаем жар-птушкай садзіцца