Вецер шасьне,
гром ударыць –
дождж у лесе гаспадарыць.
У дупле сядзіць вавёрка,
ёй не мулка,
ёй не волка.
Зайчаняты пад кусты
папазашываліся.
Лісяняты пад хвасты,
пышныя, схаваліся.
Зверу кожнаму прыдатны
кут-дамок, нара ёсць.
Толькі выдра ды андатра
па рацэ шныраюць.
Мокрых не пужае дождж,
бо ў вадзе макрэй усё ж.